Здра́вствуйте, Я Меня зовут Марк!

Zoals jullie weten blijf ik me verwonderen over de dingen die hier gebeuren. Metro’s die altijd op tijd gaan, (eat that NS!) de zwervers die overal rondlopen of zitten omdat ze niet kunnen lopen, de drukte in het verkeer en natuurlijk de gipsy-cabs... De gipsy-cabs. Voor 5 a 7 euro brengen ze je overal naartoe. De hele stad door als je dat wil. Met een gemiddelde van 100 km/pu waar je.. uhh... hoe hard mag je hier eigenlijk? Ach ja. Ze gaan hard en ze zijn super vriendelijk. Als je in de auto zit staat de muziek ook zo hard mogelijk aan om het geluid van de krakende Lada te verbergen. Ge-wel-dig!

Steeds meer raak ik hier gewend aan de dingen die hier gebeuren. Niet de vraag waarom of hoe stellen is ook erg belangrijk. Als iets gebeurt dan is dat zo. “why”? That’s Russia! Dat is dan meestal het antwoord dat je krijgt. Lang wachten op alles wat je dan ook maar wil. Zo ook vorige week vrijdag toen we na school en na het barretje met de lesbische sexy vrouwen en heel wat piva’s in de “Pink Cadillac” aankwamen. Geweldige tent met een op en top amerikaanse ambiance. Beeld je zoiets maar in... alleen dan 100 keer luxer. Het zag er super uit. Er was zelfs een Spaans bandje (ik hoor je denken “waarom spaans”?) Gewoon, omdat ’t kan! That’s Russia! Na een aantal drankjes en een milkshake met de brownie-smaak, die echt gruwelijk was, konden we nog ruim een uur wachten op een aantal burgers. Langzaam aan kwamen de burgers op tafe l. Het enige probleem was dat de burgers elke keer minimaal 10 minuten op elkaar lieten wachten. Omstebeurt eten en staren naar de ander die de burger al lekker naar binnen werkt met water in je mond. Toch heb ik genoten van de bar. Als een baas in de lange half-ronde bank gezeten en gekeken naar het dansen van de danseressen en het lekkere muziekje van de band.

Dat de Fransen erg trots zijn op hun eigen taal wisten we wel maar zo’n heftige discussies als vorige week heb ik nog nooit gehad met een Franse. Komt omdat ze meestal niet eens Engels spraken. Het kwam er op neer dat iedereen maar Frans moest praten omdat het de taal is met de rijkste geschiedenis. Je weet hoe ik ben na een aantal bier... Lullen als brugman! Uiteindelijk de knoop met een Franse baguette doorgehakt en ’t concensus tussen de Nederlandse enclave en de Fransen werd bereikt. Soort van....

De volgende ochtend zaten we, helemaal nuchter, in de les van Logistics. 2 keer 1,5 uur luisteren naar iets wat heel anders uitgelegd wordt dan in Nederland. Wisten jullie namelijk dat de 4 P’s in de marketing tegenwoordig bestaan uit: Product, Place, Promotion & Finance, ook wel bekend als “Pinance”?!?! Serieus. De lerares vond het de normaalste zaak van de wereld. Nadat iemand de vraag stelde... Uhm... Mevrouw, Finance hoor niet bij de 4 P’s antwoordde ze stellig: JAWEL! Hou dat maar gewoon aan! Uh.. oke! Pinance it is!

Door die onzin was het dus tijd voor een goede andrinali uhh andrealini, pff andrenalinekick. Schieten met een B72 (geweer) en een echte Desert Eagle (pistool, voor de leken onder ons). Geweldig om te doen. Dat gaf echt een kick. De hulzen die je om de oren vliegen, de harde knal die door je koptelefoon heen knalt en natuurlijk de geur van het verse kruid op je hand. Natuurlijk zoals iedereen begrijpt was ik erg goed in schieten! BLABLABLABLA! Maar nee, het ging echt goed! Zat een heus headshot tussen. Verslavend!! Ik wil nog een keer! Maar toch hebben we het nog maar ff uitgesteld om nog een keer te gaan schieten. Binnenkort gaan we in ieder geval zeker weer. Trouwens, zelfs de Russische maffia was van de partij in de shooting-range. Ik zal proberen te omschrijven hoe hij erbij stond. Een man van rond de 40, een aardig ronde bierbuik en de zonnebril op z’n hoofd stond met 1 hand in zijn zak en de ander gestrekt te schieten. Alles ging in de 9 en 10 van zijn schietschijf. BAAS!! Snel wegwezen... daar wil ik geen ruzie mee hebben!

’S Avonds zijn we naar de Pacha geweest. De internationale tent die ook op Mallorca zit en in La Pineda. Super gezellig daar. Met 40 internationale studenten dansen, drinken ,zingen en natuurlijk.... ja hoor een paar die boven de wc mochten hangen in de discotheek. Voor 1 ongelukkige die de wc niet haalde werd het een duur avondje. 1500 roebel neertikken voor het bevuilen van de dansvloer. (ff goed berekenen voordat ik dadelijk weer feedback ;-) krijg) 1500/40 = 37,50 euro! Reken maar na hoor!! De volgende dag ging de boeken in als 1 van de meest passieve dagen in de dormitory hier. De gangen waren leeg en uit elke kamer kwam het geluid van een serie of hard gesnurk. Bij mij kwam er het geluid van de serie uit de kamer voor diegene die ’t wil weten.

Zelfs maandag voelde iedereen nog de naweeen van het geweldige feestje. Na 4 uur Russisch gehad te hebben heerlijk gechilld en ’s avonds een pot gevoetbald. De Russische lessen zijn trouwens erg goed. Zoals ik al eerder vertelde spijker ik hier 3 talen bij. Engels, Duits en Russisch. Ofja, bijspijkeren? Ik begin het Russische taaltje nu enigszins te spreken en heel af en toe te begrijpen. Helaas zijn er hier ook 100.000 uitzonderingen en krijg je natuurlijk bij de vraag... Waarom?? Het antwoord: I’ts Russia!! Had ik kunnen verwachten! Er zit wel echt al vooruitgang in en ik heb er ook super veel lol in om deze taal in het cyrillisch te leren.

Aangezien we dinsdag maar weer eens een alcoholische versnapering moesten nuttigen kwam het goed uit dat het Piva-management dag was. Naderhand zijn we met een klein groepje die-hards nog Moskou op z’n kop gaan zetten en zijn er met 5 personen menig fles wodka baas gemaakt. ’s Ochtends rond een uur of 6 uit een bar die toch verrekte veel op een stripclub leek richting huis gegaan. Huis? Shit... waar ligt dat ook alweer? Na een trip met de metro van een uur die normaal maximaal 15 minuten mag duren toch in bed beland. Bij deze wil ik nog de informatiepaalmevrouw bedanken voor het beantwoorden van mijn vraag: Paveletskaya!!?? (uitgesproken in de dronkenmans taal). Bedankt dat u mijn toestand begreep en vloeiend, snel Russisch uit een speakertje begon te spreken. SPACIBA! (Bedankt!) Maar nog wist ik niet waar we heen moesten, haha!

Eindelijk was het woensdag dan zo ver!! De lang beloofde studenten-metrokaart kon aangevraagd gaan worden want we kregen ’s middags de officiele studentenpas. Nadat we met mijn nieuwe, officieuze buddy Sonya het inschrijfformulier hadden ingevuld mochten we weer.. ja hoor! Wachten. 2 weken duur het nu waarschijnlijk nog voordat we eindelijk minder hoeven te betalen voor de metro. Nu betalen we namelijk zo’n 265 roebel voor een 10-ritten kaart. 5 keer heen en terug. En aangezien je hier alles met de metro doet , doe je daar niet lang mee. Het is echt een heel dorp dat zich 30 meter onder de grond bevindt. Het meest geweldige metro-netwerk van de wereld als je het aan mij vraagt. 265/40 = 6,625 euro haha!

Gelukkig hebben we voor de chill-avondjes hier in de common-room (beter bekend in Nederland als: gemeenschappelijke ruimte) een plasma-tv staan van 40”. Series kijken met wat gasten en dames en stiekem wat wodka bij je sapje doen als er niemand kijkt, Heerlijk!

Afgelopen vrijdag: de langste lesdag ooit! De hele dag les. 8 uur lang les. Top! 4 uur Russisch is nog vol te houden maar als je vervolgens bij het “meisje” (niet ouder dan 22) National Economics mag volgen wordt het heel zwaar. De manier van lesgeven is namelijk het groot Russisch/Engels dictee afnemen. De lerares zegt een zin en die moet je overschrijven. 4 uur lang vertelt ze dus in haar beste Russisch/Engels wat je moet opschrijven. Begrijpen? Nee... Gewoon erin stampen! De meest hillarische dingen zegt ze. Let op: er zijn 3 soorten planning in Europa; operationele-, tactische- en strategische planning. Helaas is dat hier anders: 1. Operational, 2. Short term, 3. Medium term?!, 4. Long term. En let op... de 5e is geweldig! 5. SUPER LONG TERM! Hahaha. Zelf hebben we naderhand nog wat planningstermijnen eraan toegevoegd. Wat dacht je van: Mega Term!! Of SuperDuper Long Extreme Term?! Raar dat ze hier zo’n andere dingen hebben.

’s Avonds heerlijk stoom afgeblazen met het feestje van Waldemar (een Duitse mede-student) die jarig was. Aan het einde van de avond met een Bulgaar en een Duitser bij de McDonalds geeindigd. Ik weet het, klinkt als een slechte mop! Daar hebben we met een aantal Spartak-Moskou fans die we niet kenden staan te praten en een lekker burgertje in de mond geworpen.

Zaterdag heb ik een geweldige lichtshow gezien op het rode plein. Eigenlijk was heel Moskou uitgelopen om naar de show te kijken en dat zorgde voor een hele opstopping in het centrum. Nadat de 100.000en mensen door de 5 verschillende detectiepoortjes waren gepropt hebben we naar een super lichtshow gekeken. Foto’s staan op facebook! Onbeschrijfelijk mooi gemaakt en natuurlijk een cadeautje van de bekende man, die het kan laten regenen, aan Moskou!

Lekker een aantal dagen chillen, huiswerk maken en dingen regelen volgden en natuurlijk het goud gele vocht dat blijft vloeien. Gisteren heb ik voor 2 maanden huur gepint en heb ik ineens een bult geld in mijn portemonnee. Vandaag mogen we dat alweer uitgeven!! Tevens moet ik natuurlijk ook het wekelijkse piva-management weer benoemen wat weer erg gezellig was met “Kingzen” met Kroatische regels.

Met andere woorden, ik leer hier heel veel van de cultuur, van de lessen en van de andere studenten en op school. Voel me inmiddels toch wel thuis hier.